Auto weg??? Highland Games

Zaterdag. Vandaag gingen we naar de Highland Games in het plaatsje Cupar. Schotse tradities opsnuiven. Na het ontbijt liepen we naar buiten naar de auto. Die stond geparkeerd langs de straat voor het hotel. Uhhh… stond…. Tja, waar de auto stond was nu helemaal geen auto te vinden. Sterker nog, er stonden helemaal geen auto’s meer geparkeerd langs de straat. Wel stonden er pionnen met een tekentje: ‘verboden te parkeren.’ En een stukje verderop was een bord tegen een hek geplaatst met daarop de tekst: ‘verboden te parkeren op zaterdag 14 juni van 8:00 - 14:00 uur.’ Dan sta je raar te kijken. En nu, was direct de vraag die we ons zelf stelden. De geplaatste pionnen, geen auto’s. We wisten eigenlijk direct al dat onze auto was weggesleept. Gelukkig zit het politiebureau op de hoek van de straat. Daar maar eens vragen. Maar ja, de agente vroeg ons naar het kenteken. En laten we de papieren nou net in de auto hebben laten liggen. Het kenteken wisten we dus niet. De agente aan de balie kon ons niet verder helpen. Dan maar terug naar het hotel om te gaan bellen met het autoverhuurbedrijf. De hotelmanager, een ontzettend aardige man, wilde ons direct helpen. Na verschillende telefoonnummers te hebben gebeld, kreeg Kim eindelijk iemand aan de telefoon van het autoverhuurbedrijf. Na wat aandringen kon die man ons helpen. Het boekingsnummer had hij snel gevonden. Maar ja, het kenteken. Na een paar minuten in de wacht te hebben gestaan werd de verbinding verbroken. Kim heeft direct terug gebeld. Gelukkig kreeg ze dezelfde man aan de telefoon. Hij wist het kenteken niet maar had wel een ander telefoonnummer en een contactpersoon die het wel kon opzoeken. Gelukkig kon deze mevrouw ons het kenteken geven. Daarna heeft de hotelmanager het algemene nummer van de politie gebeld om te vragen waar we de auto weer konden ophalen. De auto konden we afhalen op ‘Salamander Street 10.’ Wij daar direct naar toelopen. Het was vlak achter het hotel. Nummer tien vinden was nog een hele klus. Uiteindelijk na wat navragen hadden we het gevonden. Alleen bleek nummer 10 een woonhuis te zijn. Dat kon niet kloppen. Dan maar weer naar het politiebureau. De agente was nu een stuk beleefder en kon ons helpen. Na een belletje bleek dat de auto was neergezet op ‘Salamander Place 10.’ En dus niet Salamander Street. Ze wees ons de weg en dat was het. Wij naar Salamander Place lopen. En jawel, daar stond onze auto gewoon geparkeerd langs de straat tussen andere auto’s. Net alsof we de auto daar zelf geparkeerd hadden. Er zat wel een bonnetje tussen de ruitenwisser van de voorruit. Gelukkig stond daarop dat we niets hoefden te betalen. Geen boete dus. Dat leverde bij ons allebei een diepe zucht op. Vooral omdat de hotel manager zei dat het wel eens tussen de 100 en 150 pond zou kunnen kosten. Al met al liep het dus allemaal met een sisser af. We zijn direct terug gegaan naar het hotel om de hotel manager te vertellen dat we de auto terug hadden en geen boete hoefden te betalen. Hij was ontzettend blij en we hebben hem ook enorm bedankt voor de hulp en steun die hij ons had geboden. Een grote hulde aan Kim want ze wist het goed op te lossen aan de telefoon met het autoverhuurbedrijf. Want dat ging niet zo makkelijk. Het hele verhaal kostte ons ruim twee uur. Het belangrijkste was dat we de auto terug hadden.
Na ruim een uur rijden kwamen we aan in Cupar. De Highland Games waren al in volle gang. Verschillende sporten passeerden de revue. Wielrennen, dansen, doedelzak optredens, worstelen, boomstam gooien, hardlopen etc. Het was leuk om te zien en te ervaren hoe Schotten hun cultuur hoog in het vaandel hebben staan en deze ook met trots in eren houden.
Na de Highland games zijn we nog naar Loch Leven gegaan. Helaas was het te bewolkt waardoor er bij het meer weinig was te zien. Op de terugweg zijn we nog wezen zoeken naar een mooi uitzichtpunt om een foto te kunnen maken van de spoorbrug tussen Fourth en Fife bij Edinburgh. Na lang zoeken was dat gelukt en hadden we de foto gemaakt. Daarna zijn we terug gegaan naar het hotel. Het was een lange dag die begon met wat paniek maar eindigde met een voldaan gevoel.