De heenreis

Zaterdag 6 juni, de reisdag van huis naar Valle d’Aosta. De ruim 1000 km leidde ons door Duitsland en Zwitserland naar Italië. We gingen van huis rond 7:30 uur en kwamen uiteindelijk ’s avonds aan rond 20:45 uur bij Casa Chamonin. Onderweg zijn we wat wezen eten aan het meer van Geneve met een fantastisch uitzicht over het meer. Het laatste stuk reden we via de St. Bernard Vallei en door een gigantische tunnel (niet de Gotthart tunnel) naar Italië. In het dorpje Gressan, op een steile helling, was het wel even zoeken naar ons appartementje. Want de navigatie stuurde ons spreekwoordelijk het bos in. Later begrepen we van de andere gasten dat die ook problemen hadden om het te vinden. We werden hartelijk ontvangen door onze gastheer Paolo. Hij had samen met de andere gasten speciaal op ons gewacht voor een uitgebreide aperativo in de grote tuin van het huis. Spreken met Paolo gaat met handen en voeten want hij spreekt maar een paar woorden Engels. Maar dat mag de pret niet drukken. Wijn en hapjes waren in overvloede. We zijn allebei niet gek van olijven maar de verse olijven hier in Italië zijn goed eetbaar. Veel beter dan de olijven die we in Nederland kunnen kopen. De tomaat met daarin peper was erg lekker. Onder de andere gasten was een jong stel uit Nederland. Ze spraken allebei geen Nederlands maar Engels. Een leuk stel dat studeert aan de TU Delft met Spaanse achtergrond. Het meisje is afkomstig uit Venezuela. We hebben wat afgebabbeld en ze beloofde het komende jaar dan toch echt Nederlands te leren.
We hebben genoten van de gastvrijheid van Paolo, de gezelligheid van de andere gasten en het mooie uitzicht vanuit de tuin over de Aosta vallei. Nadat de zon onder was gegaan en het donker begon te worden, werd het dan toch echt tijd om te gaan slapen. Moe maar voldaan na een goed verlopen rit van ruim 1000 km.